błogosławiona radość...

zdj:flickr/Jack Fussell/Lic CC

(Łk 1,46-56)

Wtedy Maryja rzekła:

Wielbi dusza moja Pana,

i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. 

Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. 

Oto bowiem błogosławić mnie będą 

odtąd wszystkie pokolenia, 

gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. 

Święte jest Jego imię 

a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia 

[zachowuje] dla tych, co się Go boją. 

On przejawia moc ramienia swego, 

rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich. 

Strąca władców z tronu, 

a wywyższa pokornych. 

Głodnych nasyca dobrami, 

a bogatych z niczym odprawia.

Ujął się za sługą swoim, Izraelem,

pomny na miłosierdzie swoje

jak przyobiecał naszym ojcom 

na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki. 

Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Mili Moi…

Rekolekcje w Clifton powoli dobiegają końca… Frekwencja chyba umiarkowana. Nie mam żadnej skali porównawczej. Trochę ludzi przychodzi, więc nie jest źle. Przyjemność z głoszenia nieodmiennie odczuwana. Mam też szczerą nadzieję, że chociaż niektórzy skorzystają z tego słowa… Dziś wieczorem po Mszy Świętej spowiadaliśmy ponad dwie godziny, a księży było ośmiu. To też radosny widok, że wciąż są ci, którzy pragną się z Bogiem pojednać… A poza tym… Jest radość, bo powstała już homilia na Pasterkę. Jutro jeszcze trochę tworzenia mnie czeka, ale szczerze mogę to powiedzieć – nie mogę się już doczekać powrotu do domu… Tu, w Cllifton, zrozumiałem wyraźnie, gdzie jest moja tymczasowa Ziemia Święta… Bridgeport… Tam jest dom…

A cały dzisiejszy dzień towarzyszy mi to wołanie Maryi – wielbi dusza moja Pana… To jedno z trudniejszych słów ewangelicznych dla mnie, ponieważ każdego dnia powtarzamy je w wieczornej modlitwie Kościoła. Te słowa są trochę jak kamienie w rzece. Obmywane milionami litrów wody stają się śliskie i obłe… Nie można się ich uchwycić. Magnificat, który recytuję z pamięci każdego dnia, trochę podobnie się prezentuje. A jednak ma w sobie takie ważne treści…

Poryw serca Maryi, która wypowiada wielkie dzieła Boga… Z wdzięcznością mówi o Jego łasce. Myślę dziś od rana jak wiele tej łaski już w życiu otrzymałem. Myślę o tym jak bardzo jestem przez Boga pobłogosławiony. Czasem przychodzą mi do głowy rzeczy bardzo banalne, a czasem arcyważne. Niezależnie od rangi spraw widzę błogosławiącą rękę Pana i czuję, że On jest blisko… A wtedy zawsze śpiewam… Tylko dla Niego…

Wielbi dusza moja Pana…