dyscyplina...

(Łk 13, 1-9)

W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział:"Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie". I opowiedział im następującą przypowieść: "Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?” Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć”. 

 

Mili Moi…

Dziś rozpocząłem rekolekcje w Malborku, w przyzamkowym kościele św. Jana Chrzciciela. Posługę pełnią tu księża orioniści, których znam bardzo dobrze i rzeczywiście czuję się jak wśród przyjaciół. Same rekolekcje są bardzo „lekkie” dla mnie, jako rekolekcjonisty, jeśli chodzi o ilość wystąpień. Dziś w sumie tylko pięć, a jutro i pojutrze po trzy dziennie. Zadbał Pan o mnie układając kolejność tych parafii, bo to taki oddech po Grudziądzu, a przed Zduńską Wolą, gdzie miałem i mieć będę duże grupy dzieciaków.

Grudziądz przyjął mnie niezwykle sympatycznie… Zdałem sobie sprawę, że rekolekcji dla dzieci nie prowadziłem w takim wymiarze właściwie niemal od ośmiu lat. To sprawiło, że z początku odczuwałem duże napięcie związane z pytaniem – czy ja się jeszcze do tego nadaję? Ale wkrótce okazało się, że nie jest ze mną jeszcze tak całkiem źle… Najmniejsze dzieciaki – wiadomo – trudno utrzymać ich uwagę, ale nie ma w tym złej woli, ani tym bardziej złośliwości z ich strony. Nieco starsze (klasy 4-6) pozytywnie mnie zaskoczyły, bo dość chętnie współpracowały i były w większości zainteresowane. Najtrudniej było z ostatnimi klasami podstawówki i liceum. Nie to, żeby byli głośni, czy niegrzeczni. Ale za to… całkowicie nieobecni. Obojętność, która od nich biła, mroziła każdy przejaw chęci, żeby dać im jak najwięcej… Ale generalnie było całkiem nieźle. Ludzie serdeczni, słuchający… A rekolekcje dla dzieci powinienem brać od czasu do czasu… dla pokory. Przywykłem do serdecznej wdzięczności w kontekście głoszenia, któremu się oddaję. Wielu ludzi naprawdę potrafi to docenić i wyrazić to na zewnątrz. W przypadku dzieci, zwłaszcza tych najmniej zainteresowanych, nie ma żadnej widzialnej nagrody. Tam może chodzić wyłącznie o Słowo Boże i jego głoszenie…

Na razie więc delektuję się piękną pogodą i zbieram siły dzieląc się z mieszkańcami Malborka tym, co sam odkryłem i przeżyłem w kontekście Słowa. Przy okazji, w te dni, spotkanie z Działem Edukacji na Zamku w sprawie naszego tegorocznego Biegu Małych Rycerzy. Jest tak wiele spraw…

… a ja, zwłaszcza dziś, nad Słowem, zdałem sobie sprawę, że mam w ostatnim czasie ogromne problemy z dyscypliną. Nie wiem czy to kwestia duchowa, związana z Wielkim Postem. Ale począwszy od dyscypliny żywieniowej, a skończywszy na modlitewnej, jest mi szalenie trudno „się upilnować”. Nie wyrabiam ze wszystkim, co chciałbym i powinienem każdego dnia zrobić. Na coś zwykle brakuje mi czasu. Zmęczenie zmniejsza moją czujność, więc nawet pilnowanie tego co i ile jem staje się kłopotliwe. A dziś słyszę – jeśli się nie nawrócicie, tak samo zginiecie… Czuję, że zginę, że to jest całkiem realne, jeśli nie zacznę od siebie wymagać. A tymczasem z końcem każdego dnia, staję przed Panem ponownie rozczarowany samym sobą… Paradoksalnie w takich chwilach wraca mi myśl o Ameryce… Bo tam miałem czas o siebie zadbać… Oczywiście to tylko myśli – niespecjalnie uciążliwe i natarczywe… Może rzecz w tym, żeby nauczyć się odmawiać… Ale jak odmówić głoszenia Słowa, kiedy mogę się tego podjąć, kiedy termin jest wolny? Jak miałbym to skomponować z moim kapłaństwem, w którym nie zamierzałem się nigdy oszczędzać? Zagadka… No ale dość rozczulanie się nad sobą… Gorzkie Żale się zbliżają… Czas pobyć z Panem, który dla mnie nie oszczędzał się ani trochę…